مانیفولد: لوله های انتقال دهنده ای است که هوای موردنیاز را به موتور وارد یا دوده های حاصل از احتراق را به سیستم اگزوز هدایت می کند. سیلندر: استوانه ای است توخالی که درون بلوکهٔ سیلندر قرار می گیرد و از بالا به وسیله سر سیلندر مسدود شده و پیستون درون آن حرکت رفت و برگشتی دارد. سوپاپ: قطعه فلزّی است قارچی شکل، که در روی راهگاه های ورودی و خروجی سرسیلندر قرار گرفته است و در زمان های کار موتور، با باز و بسته کردن راهگاه ها امکان ورود هوا و سوخت به داخل سیلندر و خروج گازهای حاصل از احتراق را فراهم می سازد. فنر سوپاپ: از جنس فولاد فنر می باشد که نیروی لازم برای بسته شدن سوپاپ را فراهم می کند. اسبک: وسیله ای است که در زمان معینی از کار موتور سوپاپ را باز می کند. شمع: وسیله ای است متشکل از دو الکترود و بدنه سرامیکی که بر اثر ولتاژ زیاد ایجاد شده به وسیله ترانس افزایندهٔ ولتاژ (کویل) در زمان مناسب طرّاحی شده، ایجاد جرقه می نماید و مخلوط متراکم شده سوخت و هوا را محترق می کند. پیستون: قطعه استوانه شکلی است که در داخل سیلندر حرکت رفت و برگشتی دارد و نیروی تراکمی و نیروی انبساط ناشی از احتراق را تحمل می کند. شاتون: اهرمی است که به پیستون و میل لنگ متصّل بوده، باعث تبدیل شدن حرکت خطی پیستون به حرکت چرخشی میل لنگ می گردد. میل لنگ: محوری است که کار انجام شده در روی پیستون را به صورت گشتاور و دور، به سیستم انتقال قدرت منتقل می کند. راهگاه آب: محفظه های عبور آب در اطراف سیلندر و سرسیلندر می باشد که آب در آن گردش کرده، گرمای بیش از اندازه موتور را به رادیاتور انتقال می دهد. دلکو : دستگاهی است که برق فشارقوی را در زمان لازم بین شمع ها تقسیم می کند. پمپ روغن ( اویل پمپ ): پمپی که روغن را با فشار معیّن به قسمت های متحرّک موتور می رساند. فیلتر روغن: وسیله ای است که ناخالصی های شناور در روغن را جذب می کند. تایپت: قطعهٔ استوانه ای شکل است که حرکت دورانی میل سوپاپ را به حرکت خطی تبدیل کرده و سوپاپ را از محل نشست خود بلند می کند. میل سوپاپ: محوری است که حرکت خود را از میل لنگ می گیرد و دارای بادامک هایی است که به تایپت ها حرکت رفت و برگشتی می دهد. بادامک: قطعه ای است بادام شکل که در روی محور میل سوپاپ ساخته شده و حرکت دورانی محور را به حرکت خطّی قطعه دیگری که با آن درگیر است، میسر می کند. فلایویل (چرخ طیار): قطعه ای است که در انتهای میل لنگ نصب شده و انرژی تولیدشده در موتور را ذخیره و در زمان مورد نیاز آن را بازپس می دهد. کاربراتور: دستگاهی است که در آن سوخت موتور با نسبت معینی و در شرایط مختلف کارکرد موتور، آماده می شود. انژکتور: انژکتور قطعه ای است که سوخت تحت فشار را به صورت اتمیزه ( پودر ) پشت سوپاپ هوا پاشش می کند. ترموستات: دستگاهی است که در مدار مایع خنک کاری موتور قرار گرفته، درجه حرارت آن را کنترل و در حد معینی ثابت نگاه می دارد. واتر پمپ: دستگاهی است که مایع خنک کاری را بین موتور و رادیاتور به گردش درمی آورد. موتور استارتر: ماشین الکتریکی است که برای راه اندازی موتور به کار می رود. میله اندازه گیر روغن: وسیله ای است که سطح روغن را در کارتل به وسیله آن کنترل می کنند. وایرهای فشارقوی: سیم های مخصوص روکش دار هستند که برق فشارقوی را از کویل به دلکو و به سر شمع ها می رسانند. پمپ بنزین: دستگاهی است که بنزین را از باک به سیستم سوخت رسانی انتقال می دهد. ژنراتور دینام: دستگاهی است که برق مورد لزوم خودرو را تأمین می کند. پروانه: قطعه ای است که هوای محیط خارج را از بالای پره های رادیاتور مکیده، آب را خنک می کند.